Svo bregðast krosstré sem önnur tré........

Já gott fólk. Þann 25. apríl héldum við hjónin glaðbeitt af stað í óvænta svaðilför. Förini var heitið í lítinn bæ sem að heitir Vergato og er í fjöllunum mitt á milli Bologna og Flórenz. Sólin skein í heiði og fuglarnir sungu og það var einmitt það sem að ég (Gissur Guli) var að fara að gera líka (þ.a.e.s. syngja). Tónleikarnir voru haldnir til heiðurs ljóðskálds sem að býr í bænum og býr að þeirri óskemtilegu reynslu að hafa verið sendur i auschwitz og einn fárra sem að slapp þaðan lifandi. 25. apríl er einmitt tileinkaður frelsun Ítalíu undan Nasistunum. Tónlistin sem að var flutt var öll samin af tónfræðikennaranum mínum og textinn eftir áðurnefnt ljóðskáld. Það var engum blöðum um það að fletta að tónleikarnir gengu með eindæmum vel og allir voru mjög kátir nema einn! Já það er fátt betra en að fá sér pínulítið í gogginn og skella sér svo heim í höllina sína að loknum tónleikum. En að þessu sinni var litli Golfirnn okkar ekki á sam máli. Honum líkað svo vel fjalla loftið að hann ákvað í fyrsta skipti síðan að við fengum hann að BILA. Ég segi það og stend við það að ef að tónleikarnir hefðu ekki gengið svona vel þá hefði ég farið heim í sjúkrabíl( sökum of hás blóðþrýstings). En svo fór nú ekki. Við komumst að lokum heim eftir að hafa horft á eftir tveimur lestum náðum við loks þeirri þriðju og þannig komumst við heim.
Af bílnum er það að frétta að í honum fór háspennukeflið og það var viðgerð með öllu uppá €120 og verður það að teljast nokkuð vel sloppið sem fyrsta viðgerð á 12ára gömlum bíl sem að í þessari viku er að skríiða í 267þúsund kílómetra.
Nú er hann við hesta heilsu ný þveginn og bónaður og allt í góðulagi.
Lifið í lukku en ekki í krukku
Gissur Guli